HEY YABANCI:
Hayatıma en olmaz zamanda girdin ve yine geldiğin gibi hiç olmayacak bir zamanda
gittin.Hiç başkasının sıcağına, güvenine ihtiyacımın olmadığı veya benim öyle
sandığım(!) bir zamanda hayatıma girdin,Ne kadar üşüdüğümü fark ettirdin… İçimdeki
kor ateşmiş meğer sen canlandırdın, duygularımın var olduğunu hatırlattın,
hayal kurmayı öğrettin.Güvenmenin ne denli muhteşem bir şey olduğunu yaşattın bana,
aynı zamanda sevmeninde… Allah’a yönelişim oldun; kaç kez şükrettim seni bana
gönderdiği için, kaç kez sordum hangi sevabımın karşılığı olarak seni bana
gönderdiğini… Sonra en ihtiyacım olduğunda sessizce bıraktın ellerimi. Sessizce
hayatımdan çekildin bitti mi peki? Bitseydi bu kadar canım yanmazdı, bu araf
hatırladıkça daha çok canımı yakıyor… Sana olan sorularımın hepsi “NEDEN..?“ diye
başlıyor, bu cevapsız soruların içinde sensizlikle sınandığım için nefret bile
edemiyorum senden,bana bu iğrenç duyguları yaşattığına inanamıyorum!Sen bana her
şeyi yaşatarak öğrettin belki de bu yüzden bu kadar kıymetlisin hala…. Bana bu
kadar yalnızlığı reva gördürecek ne yaptım ki ben sana? Bu sensizliğe kalışımın
sebebi sana olan sonsuz güvenim miydi?
Bana hayal kurmanın güzelliğini hatırlattın ama hayalim sen
olduktan sonra beni o soğuk ayazda bıraktın söyle ben ne yaptımda bu vefasızlığı
layık gördün??? Sevgim mi ağır geldi sana yoksa umudum mu,dostluğum mu,aşkım
mı???
Benden aldığın nasıl bir intikam bu? Neyin intikamı? Bana verdiğin
mutluluğun sana daha fazlasını yaşattığım için mi bütün bunlar? Amacın en
başından beri beni yalnız bırakmak mıydı ? Evet,başardın yalnızlık üzerime
sindi gitmek bilmiyor… Böyle yalnız kalınmaz…
Gittin de mutlu musun peki? Bunu söylediğime inanamıyorum
ama mutluysan susacağım; hemde sonsuza dek!!! Kendi sessizliğim bana yetecek,
dayanamayıp çığlıklarımı bastıramasam bile bunu sadece kendim duyacağım, sana
neden demeyeceğim, canımı acıtan; her nefes aldığımda ciğerlerimi yakanın sadece
sensizlik olduğunu kimse bilmeyecek söyle keyfin yerinde mi, mutlu musun? Bunu
da bana sen öğrettin; bu oyunu iyi öğrenmişim değil mi...?
NOT: Bu yazım bendeki değerini bilmeyen birine olan
serzenişimdir, içimden geldiği gibi yazdım.Kısaca içimdeki zehiri biraz olsun
döktüm.Sana da bu eziyeti yaptığım için affet beni sevgili okuyucu…
